• Tras 40 anos de historia dende a chegada da democracia, desaparece a executiva comarcal de Lemos por decisión do Congreso galego do sindicato • A Unión Comarcal de UGT-Lemos conta con 1.850 afiliados, e trala fusión con Valdeorras hai 3 anos sumaban preto de 3.000, con mayoría sindical no 50,7% das empresas
• O 20 de setembro quedaba desmantelada unha das agrupacións máis emblemáticas do sur de Lugo. O Congreso Provincial da UGT aprobaba a supresión da executiva da Unión Comarcal da UGT Lemos-Valdeorras, con sede en Monforte, que pasaba a integrarse na de Lugo. Con esta decisión, confirmábase o descabezamento dunha formación con 40 anos de historia dende a chegada da democracia, e que levaba dende 2013 fusionada con Valdeorras, con resultados de funcionamento que a executiva provincial cualifou sempre de “maravillosos”, segundo apunta o xa ex secretario xeral de UGT Lemos-Valdeorras, Mario Docasar.
“MONFORTE MERECÍA TER EXECUTIVA PROPIA, POR SER A SEGUNDA CIDADE DA PROVINCIA”
O histórico sindicalista, que tomara o relevo do que fora o primeiro secretario xeral da UGT de Monforte, Gonzalo López López, no ano 1990, mantén que “esta decisión non se entende, xa que non cobrábamos ningún dos 7 membros da actual executiva, e por xestión ben podíamos ser autónomos”. Docasar defende a autonomía executiva da formación monfortina cos resultados na man. “Lemos-Valdeorras éramos os que tiñamos mellores resultados de toda España, con presenza maioritaria no 50,7% das empresas”, explica o sindicalista monfortino, portavoz ata o día 20 do mes pasado dunha agrupación que sumaba preto de 3.000 afiliados. “Nas comarcas de Lemos, Chantada e Quiroga éramos un total de 1.850”, precisa.
A iniciativa de fusionar Lemos con Lugo presentouse no Congreso Galego da UGT do 8 de maio, nun encontro no que Docasar se opuxo “frontalmente” á supresión do órgano executivo comarcal. “Opúxenme por activa e por pasiva, tanto no plenario como na comisión de estatutos, onde se ía aprobar a fusión”, insiste o ex portavoz de Lemos-Valdeorras. Mario Docasar argumentou que “Monforte merecía ter executiva propia, por ser a segunda cidade da provincia”, e ademais, considera que fusionar comarcas “é un erro, porque só vai traer pérdidas para os traballadores”. Facer depender a Monforte de Lugo “é afastar o sindicato dos traballadores”, sentenciou Docasar.
O histórico sindicalista, que tomara o relevo do que fora o primeiro secretario xeral da UGT de Monforte, Gonzalo López López, no ano 1990, mantén que “esta decisión non se entende, xa que non cobrábamos ningún dos 7 membros da actual executiva, e por xestión ben podíamos ser autónomos”. Docasar defende a autonomía executiva da formación monfortina cos resultados na man. “Lemos-Valdeorras éramos os que tiñamos mellores resultados de toda España, con presenza maioritaria no 50,7% das empresas”, explica o sindicalista monfortino, portavoz ata o día 20 do mes pasado dunha agrupación que sumaba preto de 3.000 afiliados. “Nas comarcas de Lemos, Chantada e Quiroga éramos un total de 1.850”, precisa.
A iniciativa de fusionar Lemos con Lugo presentouse no Congreso Galego da UGT do 8 de maio, nun encontro no que Docasar se opuxo “frontalmente” á supresión do órgano executivo comarcal. “Opúxenme por activa e por pasiva, tanto no plenario como na comisión de estatutos, onde se ía aprobar a fusión”, insiste o ex portavoz de Lemos-Valdeorras. Mario Docasar argumentou que “Monforte merecía ter executiva propia, por ser a segunda cidade da provincia”, e ademais, considera que fusionar comarcas “é un erro, porque só vai traer pérdidas para os traballadores”. Facer depender a Monforte de Lugo “é afastar o sindicato dos traballadores”, sentenciou Docasar.
“OS TRABALLADORES VAN ESTAR PEOR ATENDIDOS QUE NUNCA EN DEMOCRACIA”
A fusión consumábase o 20 de setembro en Lugo, no Congreso provincial da formación, cita á que non acudiu Mario Docasar por primeira vez na súa traxectoria no sindicato. “Non fun ao Congreso porque non quixen ser cómplice de certificar a defunción da UGT Lemos”, explica. Docasar sostén que “este desmantelamento da Unión Comarcal de Lemos non o entenden ningún dos afiliados”. Na nova situación, xa non hai executiva na sede monfortina da rúa Roberto Baamonde, “senón que está en Lugo”. En Monforte, só atende a oficina a administrativa-secretaria, “que ten que facer ademais funcións de sindicalista”, lamenta Docasar. O que fora portavoz da formación en Monforte durante os últimos 26 anos advirte de que, con esta medida, “os traballadores van estar agora peor atendidos que nunca antes dende a democracia”.
“Aínda que intentei por todos os medios que non se levara para Lugo, fracasei”, lamenta Docasar, que aínda confía en que a executiva galega “que foi a que pariu todo este erro, reflexione e rectifique”. Aínda quedarían catro anos ata o novo congreso, pero xa se están a dar baixas de “importantes grupo de traballadores, e tamén de delegados, porque todos queren un sindicato cercano aos centros de traballo”, precisa Docasar. O ex portavoz avisa de que “estes catro anos serán testigos deste grave erro”, e confía en que se rectifique “para que a UGT volva ser outra vez o que foi”.•
A fusión consumábase o 20 de setembro en Lugo, no Congreso provincial da formación, cita á que non acudiu Mario Docasar por primeira vez na súa traxectoria no sindicato. “Non fun ao Congreso porque non quixen ser cómplice de certificar a defunción da UGT Lemos”, explica. Docasar sostén que “este desmantelamento da Unión Comarcal de Lemos non o entenden ningún dos afiliados”. Na nova situación, xa non hai executiva na sede monfortina da rúa Roberto Baamonde, “senón que está en Lugo”. En Monforte, só atende a oficina a administrativa-secretaria, “que ten que facer ademais funcións de sindicalista”, lamenta Docasar. O que fora portavoz da formación en Monforte durante os últimos 26 anos advirte de que, con esta medida, “os traballadores van estar agora peor atendidos que nunca antes dende a democracia”.
“Aínda que intentei por todos os medios que non se levara para Lugo, fracasei”, lamenta Docasar, que aínda confía en que a executiva galega “que foi a que pariu todo este erro, reflexione e rectifique”. Aínda quedarían catro anos ata o novo congreso, pero xa se están a dar baixas de “importantes grupo de traballadores, e tamén de delegados, porque todos queren un sindicato cercano aos centros de traballo”, precisa Docasar. O ex portavoz avisa de que “estes catro anos serán testigos deste grave erro”, e confía en que se rectifique “para que a UGT volva ser outra vez o que foi”.•
