O Sur de Lugo tiña ganas de festa
Fíxose de rogar, pero ao final chegou o Entroido, e aínda que ameazan de novo nuboeiros de tormenta no horizonte coa guerra en Ucraína, a xenta tiña ganas de cambiar as máscaras fpp2 e cirúrxicas polas máscaras de entroido, e esquecerse un pouco de tanto medo e preocupación, deixarse levar aínda que só fose por unhas horas, e recuperar o sorriso, ensinalo e compartilo. Tiña ganas de festa. E as ruas volveron a encher de cor e ledicia, de música estridente, de bailes impúdicos lonxe da vergoña, e puídose regresar ao que fomos non hai tanto, ao que nos gustaría non ter que deixar nunca, á vida de cor, esquezer a negrura que nos rodeou estes anos, e espantala con meigallos, ainda que a tormenta ameace de novo. Polo este. Pero mentras non chegue, como cantaba Lucía Perez, que nos quiten lo bailao.•