• A conselleira de Medio Ambiente, Territorio e Vivenda reuniuse está semana co delegado do Goberno en Galicia José Miñones para falar sobre o impacto deste fenómeno na Comunidade
O problema da ocupación ilegal de vivendas é un dos que máis preocupan á poboación galega, que en moitas ocasión síntese ameazada e indefensa, ante unha realidade que está a crecer na sociedade actual. Para abordar esta cuestión, reuníronse na Coruña a conselleira de Medio Ambiente, Territorio e Vivenda e o delegado do Goberno en Galicia José Miñones.
A conselleira, en nome da Xunta de Galicia, volveu reclamar ao Goberno central que actúe de forma eficaz e contundente para frear o fenómeno da ocupación de vivendas impulsando unha reforma lexislativa que, entre outras cuestións, endureza as penas contra os responsables deste tipo de accións e garanta a máxima axilidade á hora de desaloxar os inmobles ocupados. Esta foi a súa principal demanda ao delegado do Goberno en Galicia, José Manuel Miñones, con quen se reuniu por primeira vez desde que asumiu o cargo, hai ano e medio.
Despois de subliñar a necesidade de traballar desde as administracións públicas para ofrecer un marco xurídico estable e duradeiro fronte ao fenómeno okupa, Ángeles Vázquez fixo fincapé na dimensión social do problema, que afecta non só aos propietarios dos inmobles, senón tamén á veciñanza dos barrios e zonas que concentran un maior número de casos e á sociedade en xeral, xerando inquedanza e inseguridade.
Así llo trasladaron nos últimos meses as principais federacións e asociacións veciñais de Galicia, que comparten a preocupación da Xunta e demandan as reformas normativas a nivel estatal que sexan necesarias para facer fronte ao aumento das ocupacións.
En concreto, os puntos clave da demanda da Xunta son outorgar ás comunidades de veciños o dereito a actuar perante a xustiza en caso de ocupación; arbitrar mecanismos xurídicos que garantan o desaloxo cautelar do inmoble nas primeiras horas; endurecer as penas tanto para disuadir aos okupas como para acabar coa sensación de impotencia dos afectados; e lograr un marco normativo que poña freo a esta situación.
Pola contra, a responsable autonómica lamentou que, a pesar de que o seu departamento leva máis de dous anos advertindo da problemática que están a xerar as ocupacións ilegais en contornas residenciais de todo o país, o Executivo central parece non compartir esta mesma inquedanza.
POSICIÓN DO GOBERNO
Pola súa banda, José Miñones incidiu en que o Goberno traballa intensamente para garantir un dereito básico: o de acceder a unha vivenda digna, como unha das medidas fronte á ocupación ilegal de inmobles, cuxa incidencia en Galicia avaliou coa conselleira.
O delegado trasladou unha mensaxe de tranquilidade en Galicia, onde as 110 ocupacións ilegais rexistradas ata metade de ano son só o 1% do total de España e representan o 0,19% do total de delitos cometidos na Comunidade. Insistiu en que ningunha destas responden a organizacións criminais ou movementos radicais e que a totalidade eran inmobles deshabitados, propiedade de entidades bancarias ou sen propietarios coñecidos, e onde non media denuncia.
Con todo, José Miñones explicou que o Goberno é consciente da preocupación que xera este fenómeno: “cada un dos casos preocúpanos, pero témolos detectados e estamos en comunicación permanente coa veciñanza”.
O delegado apuntou que o Goberno traballa con medidas de carácter normativo e operativo xunto a un escudo social “sen precedentes” dado que “ na súa maioría, detectamos que detrás destas ocupacións están colectivos vulnerables e en exclusión social”. Entre outras, lembrou a moratoria na subida do prezo dos alugueiros, subida do Ingreso Mínimo Vital e de pensións non contributivas e paga compensatoria de 200 euros a rendas baixas, ademais de diminución de impostos nas subministracións básicas.
A estas medidas únese a política de vivenda, “por iso insistimos nesta colaboración coa Xunta, que asume a competencia en vivenda, e achegamos os fondos necesarios para que a administración autonómica materialice este dereito na Comunidade”.
Como podemos ver, ao final, uns por outros, a casa sen varrer.•
